Het libretto 'Lee Miller in Hilters Badkuip' is een portret van een vrouw die op het einde van haar leven zei dat ze zich een leegemolken koe vond. Een vrouw in de schaduw van zovele mannen. Beroemde mannen. Beruchte mannen. En dan is er die ene foto: ‘Lee in de badkuip van Hitler’. Wat betekent het voor Lee om überhaupt een bad te nemen in de badkuip van een monster? Wat betekent het om daar bovendien een foto van te nemen? De tekst begint op het moment dat ze in haar stinkende kleren, waar de lijkgeur van Dachau nog in verstikt zat, voor de badkuip van Hitler staat.

Een Sublieme Vergissing — is een nieuw personage gebaseerd op al die wat verloren gelopen mannelijke personages uit het oeuvre van Jan Lauwers en gespeeld door Gonzalo Cunill. Een intiem portret van een man die verbaasd naar de wereld kijkt en niet begrijpt waarom hij er überhaupt deel van uitmaakt.

"Schoonheid is alleen mooi als het vergankelijk is!"

Een multidisciplinair kunstproject dat speciaal voor de tuin van Schwetzingen is ontwikkeld, samengesteld door Sarah Maria Sun, waarin twee kunstenaars samenwerken die nog nooit eerder hebben samengewerkt: de jonge Chileense componiste Tamara Miller en kunstenaar en choreograaf Grace Ellen Barkey.

Tijdens haar bezoek aan Salzkammergut observeerde Grace Ellen Barkey hoe klimaatverandering deze regio beïnvloedt. Poëtische statements brengen deze dystopie ook naar de Kalvarienkirche in Gosau. Op het eerste gezicht lijkt het alsof planten de ramen bedekken en pas bij nader inzien wordt het duidelijk dat deze in staat van verval zijn. Op de vloer van de kerk vormt zich een mozaïek van gedroogde bladeren die de kunstenaar heeft verzameld.

'Imagined Garden | Night version' combineert geluid, beeldende kunst, wetenschap, technologie en plantenkunde in een installatie en transformeert de Hektagon in een mysterieuze nachtelijke ervaringsruimte, een tuin van mogelijkheden en herinneringen.

Een ontmoeting tussen verschillende disciplines in het museum.

EXPLO #4 - a sense of place - ontvouwt zich als een parcours door verschillende ruimtes in MILL op de Gosset-site in Brussel. De architectuur van het gebouw met zijn verborgen (non)ruimtes wordt geactiveerd met site-specifieke artistieke interventies gecureerd door Emma van der Put en Oscar van der Put.

Na het succes van Billy's Violence, was het verlangen om dit intense verhaal verder te zetten te groot bij zowel het artistieke team, de cast als de crew, wat maakt dat er een vervolg komt: Billy’s Joy. Victor Lauwers zet zich wederom aan de herwerking van Shakespeare’s teksten om te zien wat die nog kunnen betekenen in onze tijd - een tijd van grote controverses, vulgaire polemieken, cancel culture, structureel racisme, klimaatveranderingen, oorlog. Wat valt er nog te lachen? Is humor het wapen van de lafaard of een vorm van activisme?

"Where is the Rabbit?" is een samenwerking tussen twee choreografen: Sung Im Her en Grace Ellen Barkey (Needcompany, BE) waarin Sung Im Her haar eigen werk, dat zich richt op het lichaam, vervorming, herhaling en vrouwelijkheid, confronteert met Barkey's werk om het verlangen naar verbinding tussen metafysische personages en de realiteit (in Wonderland) te onderzoeken.

Tijdens EXPLO #3 brengt Needcompany twee avonden met performances van Nana Bilus Abaffy, Noluthando Mpho Sibisi, Sung Im Her en Aya Suzuki samengesteld door Grace Ellen Barkey. Een experimenteel programma waarbij kunstenaars uit alle windhoeken hun eigenzinnige performance voor het eerst tot leven wekken.

Met zijn enige opera 'Le Grand Macabre' wist György Ligeti een groot, discursief wereldtheater ten tonele te brengen, waarin de ongeschminkte conditio humana, met alle driften en zwakten die haar eigen zijn, niet minder weet te bereiken dan het ten val brengen van een aanstaande apocalyps.

Een krachtige monoloog gebaseerd op Ulysess van Joyce die in deze #MeToo tijden de vrouwenemancipatie kracht bijzet. Na eerst te zijn belichaamd door Viviane De Muynck, heeft de productie nu ook een Spaanse versie met de Chileense ster Gaby Hernández in de hoofdrol, een samenwerking met het Santiago A Mil International Festival.

Oorspronkelijk uitgevoerd met studenten van het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen in Concertgebouw Brugge in 2019, zullen Grace Ellen Barkey & Needcompany Probabilities of Independent Events exclusief voor het Migros Culture Percentage Dance Festival Steps opnieuw opvoeren met jonge afgestudeerden van de Höhere Fachschule für Zeitgenössischen und Urbanen Bühnentanz in Zürich. Alles is mogelijk. Het kan niet mislukken.

AMOPERA is het eerste deel van een drieluik rond het idee ‘meta-opera’ dat over het medium opera wil spreken. Dit eerste deel - het liefdesdeel - is een intense samenwerking tussen Klangforum Wien en Needcompany rond opera en muziektheater uit de voorbije honderd jaar.

Songs of Disconnection is een volgende stap in Seghers’ onderzoek naar de potentieel tragische relatie tussen entertainer en toeschouwer. Deze ligt in de onweerstaanbare drang om te delen en te connecteren en de wezenlijke onmogelijkheid daarvan.

Voor Billy’s Violence onderzocht Victor Afung Lauwers 10 tragedies van Shakespeare en herschreef hij ze tot gewelddadig liefdevolle, intieme dialogen waarin de vrouw centraal staat, ontdaan van elke historische referentie, van elke anekdotiek.

Geobsedeerd door de nacht en geïnspireerd door zowel haar voorouders als het Javaanse schimmenspel Wayang, gaat de in Surabaya (Indonesië) geboren Grace Ellen Barkey in haar installatieve performance MALAM / NIGHT een dialoog aan met het obscure en zoekt naar de verbeeldig van haar herinnering.

EXPLO XL: onder de naam Xenia – of de deugd der gastvrijheid –wordt het werk van Leyla Aydoslu, Willem Boel, Dirk Braeckman, Helen A Flanagan, Mehdi-Georges Lahlou, Simon Lenski, Maarten Seghers, Grace Tjang (Grace Ellen Barkey), George van Dam, Emma van der Put, Har van der Put, Oscar van der Put en Guy Woueté samengebracht in een groepstentoonstelling die elf dagen lang vrij te bezichtigen is in MILL, Molenbeek.

In Lauwers' enscenering van L'incoronazione di Poppea voor de Weense Staatsopera ontmoet zijn melancholieke maar opgewekte, humoristische en sceptische stijl de grote menselijke vakman die Monteverdi is. Alle deelnemers ontmoeten elkaar op één niveau: "In onze versie van L'incoronazione di Poppea is elke zanger, musicus en danser een onafhankelijke kracht - en iedereen wil als één overleven".

Intolleranza 1960 is een opera die meer vragen stelt dan antwoorden geeft. Kan Intolleranza 1960 in wezen een opera genoemd worden of speelt de evenementswaarde van dit werk een veel belangrijkere rol? Overstijgt Intolleranza 1960 haar eigen politieke inhoud door hem vandaag te presenteren: Intolleranza 2021?

'The Power (of) The Fragile' is een ontmoeting tussen Mohamed en Latifa, zijn moeder. Na een lange tijd van elkaar gescheiden te zijn, vinden ze mekaar terug op de scène.

Molly Bloom brengt de innerlijke monoloog van de ontrouwe echtgenote van Leopold Bloom. Een nieuwe creatie van Viviane De Muynck en Jan Lauwers, naar het laatste hoofdstuk van James Joyce’s Ulysses.

Needcompany is launching MILL's Beauty Salon, a fellowship committed to supporting artists in thinking, dreaming and creating. It is open to all nationalities & ages and designed for artists who have developed an independent body of work over a number of years. We want to address the question of whether the era of BEAUTY is over and whether REALITY has now become the main topic of artistic interest. Is it the case that the true moment of exploration occurs when one word is mistaken for another? All the information on the application can be found here.

We gooien de deuren van MILL, onze thuisbasis in Molenbeek, op een nader te bepalen datum open. Er zal beeldend werk gepresenteerd worden van Dirk Braeckman en Emma van der Put, een vooruitblik op nieuw werk van Grace Ellen Barkey en een performance van George van Dam en Simon Lenski.

Voor haar installatie op het kunstenparcours ‘Coup de Ville 2020' in Sint-Niklaas vertrekt Barkey vanuit Bambi’s perspectief. Kunnen wij nog onschuldig kijken naar de natuur?

Op 3 en 4 juli presenteren we in MILL, het labo­ra­to­ri­um van Needcompany, een durational perfomance van 2 x 8 uur: The House of Our Fathers / Mothers of Inventions. We nodigen maar liefst 20 performers van alle generaties uit om aan deze marathon deel te nemen. Corona-proof and full of the joy of the making.

Al het goede gaat over verlies en hoop. Een liefdesverhaal in een tijd waar Europa zijn waarden te grabbel gooit en een grote groep mensen zich laat verleiden tot haat en onbegrip.

Met Day and Night exposeert Grace Ellen Barkey in Witte de With Center for Contemporary Art in Rotterdam. Verschillende installaties nodigen de kijker uit om deel uit te maken van haar zintuiglijke werk.

Met Probabilities of Independent Events keert Barkey terug naar het absurde. Alles is mogelijk. Het kan niet mislukken.

De Band Facing the Wrong Way negeert de muur van het theater waar hij tegenaan staat te brullen. Hij zingt voorbij de muur. Ofwel geraakt hij erdoor. Ofwel gaat de muur opzij. Ofwel niet en knalt iedereen en alles er tegenaan. Wat telt is de moeite die het kost.

In Jan Lauwers' versie van ‘L’incoronazione di Poppea’ voor de Salzburger Festspiele wandelen de protagonisten op de lichamen van hun zonden, van hun daden, van hun doden. De obsessie van macht, intrige, wreedheid, geweld en manipulatie triomfeert op een fundament vol barokke schoonheid.

Een monumentale installatie waarin Lauwers materialen en werken uit het verleden combineert, herinterpreteert en confronteert met de kunstgeschiedenis.

Na het succes van De kamer van Isabella (2004) over Jan Lauwers' familiegeschiedenis, duikt Lauwers nu de familiegeschiedenis van Stefan Hertmans in, tussen kunst en oorlog, te midden van de Vlaamse strijd.

Enkel de nar kan zonder vrees kritische gedachten aan de koning uiten. OHNO COOPERATION (Maarten Seghers, Jan Lauwers en Elke Janssens) neemt dit voorrecht als missie in haar onderzoek naar de plek van de kunst en de kunstenaar in de maatschappij.

Deze donkerzwarte schitterende allegorie over liefde en dood is de laatste tekst die de legendarische cineast John Cassavetes schreef voor zijn dood.

“Om altijd maar ’t leven te bezingen, dat houdt niemand vol. De dood of liever gezegd de eindigheid der mensen verdient ook een lied, een dansje.”

Meer een one-big-song-performance dan een traditionele opera.

Als kunst niet doordringt in de herinnering van de waarnemer bestaat het niet.

Grace Ellen Barkey werkt aan nieuwe site specific installaties.

Een gevecht tussen koppige ritmiek en melodische stroop. Deze waarheid wordt verpatst: de verwondering over het bijna niets.

Jan Lauwers vertrekt van de stambomen van zijn performers en schrijft een nieuw verhaal op basis van hun verschillende nationaliteiten, culturen en talen.

Voor hun nieuwe project  Rhythm Conference Feat. Inner Splits  werken Dahl en Bonnema samen met de Zwitserse muzikant en ...

7 jaar na THE OHNO COOPERATION CONVERSATION ON THE O.H.N.O.P.O.P.I.C.O.N.O. ONTOLOGY ontmoeten Maarten Seghers en Jan Lauwers elkaar opnieuw ...

Het feest van een herinnering aan een feest.

Betogen als “an artist has to be nice, so you can understand” en “if art is my lover, then who the f*** are you?” worden in het rond gescandeerd en laten het theater hilarisch, passioneel en gewelddadig uit haar voegen barsten.

Geboren worden en het moeten uitzingen. Dat is Tough Shit. Tough Shit is niet kreupel en niet blind. Maar er kleeft een plank aan zijn gezicht. Dat is Bad Luck.

Een appartement aan het einde van een kustweg. Met zicht op zee, ondanks de bedekte ramen. Ze zijn zonet ...

Een woud vol paddenstoelen. De paddenstoelen verenigen zich en komen in opstand: 'We are alive and kicking! Full of exceptional dreams and cosmic wishes!'

In de wondere wereld van Needcompany is alles mogelijk. Alles? Jawel! Geloof je ’t niet misschien? Je ogen zien ...

Als kunst niet doordringt in de herinnering van de waarnemer bestaat het niet.

Deze installatie is het resultaat van een niet vooropgezet doel. Een anti-conceptueel waanbeeld.

Geen reconstructie, geen nostalgie, maar een werk dat steeds nieuwe problemen opzoekt.

Wat baat mij een vaste hand, wat baat mij die verbazende macht als ik de orde der dingen niet kan veranderen, als ik de zon niet in het oosten kan laten ondergaan, of ervoor zorgen dat de mensen minder lijden en niet sterven?

Een sensuele en entertainende blik op de vijfjarige relatie tussen een jonge filmregisseur en een groep kunstenaars, die de fundamentele keuze maken om creativiteit boven alles te plaatsen in hun leven.

Een uit de hemel gevallen reddingsboot geeft het startschot voor een overvloed aan beelden en muziek in het epische verhaal van de dorpelingen.

Analysis - the Whole Song  vormt het sluitstuk van een drieluik rond hedendaagse opera,  Tokyo, Paris, New York ...

De kunst der vermakelijkheid  is een zwarte, bijna cynische komedie over een beroemde acteur die besluit om een ...

De kunst der vermakelijkheid  is een zwarte komedie over een beroemde acteur die besluit om een einde te ...

Op zaterdag 27 augustus 2011 vond de 5de editie van het OPEN AIR festival plaats, waarbij AIR ...

Als kunst niet doordringt in de herinnering van de waarnemer bestaat het niet.

Als kunst niet doordringt in de herinnering van de waarnemer bestaat het niet.

an OHNO cooperation evening de tragedie van het applaus installaties en performances 1/ So man, (installatie/performance)    ...

OHNO COOPERATION (Maarten Seghers en Jan Lauwers) palmde CC Strombeek in van 25 september tot 21 oktober 2010 met ...

"Theater is kijken naar mensen. Desnoods een excuus om lang te kunnen kijken. Want mensen willen leren. Leren ...

Washy washy washy  Round and round  And makes nice sound  Never be dirty  Always be clean  That’s why we ...

OHNO COOPERATION presenteerde “De Tragedie Van Het Applaus – Roubaix” . Tijdens deze happening/tentoonstelling vroeg OHNO COOPERATION zich ...

Eigenlijk gaat kunst over de mens en menselijkheid en is alle goede kunst een zelfportret van de waarnemer.

Drie verhalen over menselijkheid.

De zee als massagraf, de zee als laatste toevluchtsoord, de zee als de poort tot de hel.

Museale installaties (deconstructies) waarin performances worden gebracht die een dag lang duren en de waarnemer zelf bepaalt hoe lang hij een actie wenst waar te nemen.

So man, is een confronterend beeld dat - zoals de bewaker van schoonheid - in traagheid spreekt ...

Anna Sophia Bonnema en Hans Petter Dahl zingen het publiek toe vanuit hun alter ego’s Ricky en Ronny. Met ...

De keuze van Maarten Seghers en Jan Lauwers om als OHNO COOPERATION de rol van nar te delen, inspireerde ...

Grace Ellen Barkey maakt een theater van de verbeelding of een verbeelding van het theater.

De keuze van Maarten Seghers en Jan Lauwers om als OHNO COOPERATION de rol van nar te delen, inspireerde ...

Als kunst niet doordringt in de herinnering van de waarnemer bestaat het niet.

In De kamer van Isabella vertolkte Viviane De Muynck het personage Isabella Morandi, een sterke vrouw die ...

Op de bewuste dag trekt hij zijn beste pak aan en gaat hij, bij wijze van afscheid, nog één keer kreeft eten, met sauce armoricaine, in zijn geliefkoosde restaurant “De Lobstershop”.

Als de natuur streeft naar chaos is kunst uitgevonden om een zeker evenwicht te vinden in die chaos. Dit ...

Met O.H.N.O.P.O.P.I.C.O.N.O. gingen Maarten Seghers en Jan Lauwers op zoek naar de iconografie van de popmuziek. Voor de eerste ...

In The Porcelain Project | Installation creëren Lemm&Barkey een wereld waarin porseleinen objecten bewegen. Deze installaties bestaan ...

Een wereld waarin sensualiteit, het bizarre en het frivole elkaar kruisen, waarin verhalen opduiken, maar waarbij het verhaal slechts een facet is van een wonderlijk universum.

Afscheid van Warhol De laatste voorstelling van Images of Affection werd gebracht in Rakvere op 16 ...

Laugh and be gentle to the unknown.

Onder de vleugels van Needcompany bouwt Viviane De Muynck gestaag verder aan een internationale carrière waarbij ze regieopdrachten in ...

Jan Lauwers werkt sinds 2001 aan de C-Songs. Zo schreef en regisseerde hij een kortfilm zonder woorden over geweld, ...

No Comment focust op de lotsbestemming van vier vrouwen die terugblikken op hun leven, getekend door radicale ...

Gedurende 18 maanden werd Jan Lauwers gevolgd door de filmmaker Nico Leunen. Deze film vertelt het verhaal van een ...

Het beeldend werk van Jan Lauwers kent zijn onafhankelijk bestaan onder de naam Afang, maar wordt ondersteund door Needcompany ...

Een paar jaar geleden besloot Grace Ellen Barkey drie stukken van Bartok uit te voeren: De Wonderbaarlijke Mandarijn ...

“You have the ability to turn this paradise into a living hell.” In die omslag van paradijs naar hel ontwikkelt het verhaal zich tot een hedendaagse morele fabel, waarin de mens de optelsom wordt van zijn geheimen, zijn verleden en morele keuzes.

Het beeldend werk van Jan Lauwers Zomertentoonstelling Grimbergen 2002 ...

"Hou ervan, vertrouw het en laat het met rust" (Don DeLillo) Images of Affection is een verhaal  gebaseerd ...

KIND is een verhaal over twee mensen die een kind krijgen, over de fundamentele vragen van geboorte en dood, ...

Wanneer Prospero op het einde van The Tempest zijn boeken weggooit, zegt hij: “Ondanks alle wijsheid en kennis die ...

At William Forsythe's request, Lauwers took up the challenge of creating a piece in which the two companies confronted ...

Het verhaal van de Mandarijn is een parabel gebaseerd op de klassieke gedachte dat men sterft zodra het verlangen ...

“Wij moeten gehoorzamen aan deze treurige, drukkende tijd, zeggen wat we voelen, niet wat verwacht wordt. De oudsten hebben ...

Morning Song is het tweede deel van de theatrale diptiek No beauty for me there, where human life ...

Needlapb  brengt traditiegetrouw een inkijk in de toekomstige projecten van Needcompany. Om het werkproces toe te lichten ...

'The Vagina Monologues’ van Eve Ensler, een voorstelling die een Obie-award ontving in New York in 1997, is een ...