Met de creatie van Needcompany’s King Lear gaat Jan Lauwers consequent verder op de ingeslagen weg: eigen projecten wisselt hij geregeld af met een Shakespeare. De universele, tijdloze thema’s en de onevenaarbare poëzie van Shakespeares teksten, vormen telkens weer een uitdaging voor de hedendaags theatermaker Jan Lauwers. De bewerkingen die hij in het verleden maakte, legden accenten bloot die meteen aanwijzingen gaven omtrent het soort confrontatie dat werd aangegaan tussen deze klassieke teksten en de denk- en leefwereld van een hedendaags theatermaker. Een van de aspecten van zijn denkwereld is zijn fascinatie voor dood en macht. In de manieren om de dood uit te beelden ligt de essentie van Lauwers actualisering van Shakespeare: in zijn hedendaagse lezing kiest hij voor een betekenisgeving die aansluit bij de noden van deze tijd.
“Wij moeten gehoorzamen aan deze treurige, drukkende tijd, zeggen wat we voelen, niet wat verwacht wordt. De oudsten hebben het meest geleden. Wij die jong zijn zullen nooit zoveel beleven, nooit zo lang leven.”
King Lear is Shakespeares meest ‘onbehaaglijke‘ toneelstuk. En dit onbehaaglijke gevoel werd bijna tweehonderd jaar lang gecensureerd en pas in de 19de eeuw in ere hersteld. In vergelijking met bijvoorbeeld de prachtige sterfscènes van Antonius en Cleopatra in de gelijknamige tragedie, sterven de helden in King Lear een totaal onbelangrijke, niet bevrijdende dood. ‘Too huge for the stage’ is een vaak gebruikte opmerking. Shakespeare zou te veel in één keer willen zeggen. Ik ben echter van mening dat Shakespeare hier zijn kunstenaarschap boven zijn theatervakmanschap stelt. Hij manifesteert zich hier meer dan ooit als universeel en hedendaags kunstenaar die vorm en materie laat vechten met de inhoud om tot een andere betekenis te komen.
Wat ik zoek in mijn theaterwerk is het moment waarop vorm en inhoud een ‘absoluut’ beeld vormen dat alle anekdotiek of narrativiteit overstijgt. Momenten waarop de tijd lijkt stil te staan en het beeld zich in de herinnering kerft. Dit soort beelden noem ik grensbeelden. King Lear is een beeld dat terugkijkt naar de toeschouwer; arrogant, uitdagend en in doodse stilte. King Lear geeft geen enkel antwoord. Het toont boosheid en lijden zonder commentaar. Daarom is het misschien ‘too huge for the stage’.
(Jan Lauwers)
Met de creatie van Needcompany’s King Lear gaat Jan Lauwers consequent verder op de ingeslagen weg: eigen projecten wisselt hij geregeld af met een Shakespeare. De universele, tijdloze thema’s en de onevenaarbare poëzie van Shakespeares teksten, vormen telkens weer een uitdaging voor de hedendaags theatermaker Jan Lauwers. De bewerkingen die hij in het verleden maakte, legden accenten bloot die meteen aanwijzingen gaven omtrent het soort confrontatie dat werd aangegaan tussen deze klassieke teksten en de denk- en leefwereld van een hedendaags theatermaker. Een van de aspecten van zijn denkwereld is zijn fascinatie voor dood en macht. In de manieren om de dood uit te beelden ligt de essentie van Lauwers actualisering van Shakespeare: in zijn hedendaagse lezing kiest hij voor een betekenisgeving die aansluit bij de noden van deze tijd.
Needcompany
Performers
weNEEDmoreCOMPANY
Invisible Time
Contact
|
producties
|
speeldata
Kalender
|
Publicaties
Boeken
Muziek
Film
|
Nieuwsbrief
Aanmelden
Archief
|