De Band Facing the Wrong Way negeert de muur van het theater waar hij tegenaan staat te brullen. Hij zingt voorbij de muur. Ofwel geraakt hij erdoor. Ofwel gaat de muur opzij. Ofwel niet en knalt iedereen en alles er tegenaan. Wat telt is de moeite die het kost.

Al het goede gaat over verlies en hoop. Een liefdesverhaal in een tijd waar Europa zijn waarden te grabbel gooit en een grote groep mensen zich laat verleiden tot haat en onbegrip.

“Om altijd maar ’t leven te bezingen, dat houdt niemand vol. De dood of liever gezegd de eindigheid der mensen verdient ook een lied, een dansje.”