The Time Between Two Mistakes is een commentaar op “The Empty Space” van Peter Brook waarbij het archief van Needcompany onderzocht wordt. Door beelden uit het archief te herbekijken verandert hun inhoud. Voor het eerst wordt de beeldentaal van Grace Ellen Barkey en Jan Lauwers geconfronteerd met elkaar en dramaturgisch geleid door muziek van Maarten Seghers. Tegelijkertijd wordt de blik van de toeschouwer, maar ook de rol van de kunstenaar in de maatschappij, in vraag gesteld en verscherpt. Betogen als “an artist has to be nice, so you can understand” en “if art is my lover, then who the f*** are you?” worden in het rond gescandeerd en laten het theater hilarisch, passioneel en gewelddadig uit haar voegen barsten. 

Een nieuwe tijd kondigt zich aan voor Needcompany en wordt in dit project omgebogen naar een nieuwe vorm van vrijheid. Het oorspronkelijk ensemble zoekt de confrontatie op met jonge performers in de vorm van workshops voorafgaand aan de voorstelling, en introduceert zo een nieuwe dynamiek. 

“The Time Between Two Mistakes” is steeds in evolutie. Het onderzoek voor dit project werd opgestart tijdens Steirischer Herbst 2014 en MESS Festival (Sarajevo) waar het werk bekroond werd met de SOUND OF MESS-prijs. Elke “Time Between Two Mistakes” stelt nieuwe vragen, en genereert daardoor telkens een unieke vorm. 

Wat we niet willen delen is waardeloos. Na oorlog en kannibalisme is kunst de meest hysterische uitdrukking van beschaving. Schoonheid is een streven. Lelijkheid een gebrek aan denken. Wat we niet willen delen is waardeloos. We weten nooit wat het eindresultaat is of wat het zou moeten zijn. We noemen het een eindeloos feest voor morgen. De performance voor de burgers van deze stad is een poging schoonheid te delen. En bovendien doen wij het in groep en bent u alleen. Wat we niet willen delen is waardeloos. Het schone en het ware als vraagstelling is de enige opdracht die een kunstenaar zich oplegt. The Time Between Two Mistakes is een zoektocht naar de grens tussen kunst en entertainment. Een feest zonder reden of doel is geen feest. Dit feest moet een doel hebben. Dat is de opdracht van elke feestganger. Dit feest wordt bekeken. Een feest dat bekeken wordt is geen feest meer, maar een beeld. 

Jan Lauwers