Jan Lauwers - opgeleid tot kunstschilder, oprichter van theatergroepen, regisseur, toneelspeler, auteur, décor-ontwerper en in zijn nieuwste productie, die tijdens de Ruhrtriennale in première ging, ook als conferencier en muzikant op het toneel – is op zichzelf al de verpersoonlijking van het interdisciplinaire theater. En dat kenmerkt ook zijn “Needcompany”, met een internationaal ensemble dat acteert, danst en zingt – en dat alles in de meest uiteenlopende stijlen en op indrukwekkend hoog niveau. Marktplaats 76 is de titel van de meest recente productie van dit gezelschap, dat sinds 20 jaar met zijn voorstellingen bij vooraanstaande kunst- en theaterfestivals als een handelsmerk voor theatrale grensoverschrijding geworden is. Het thema van Jan Lauwers’ werk is steeds weer de vraag naar vormen en mogelijkheden van een samenleving, naar de spanning tussen individu en maatschappij. Marktplaats 76 observeert de verhoudingen binnen een dorpsgemeenschap, die door gemeenschappelijke traumatische ervaringen uiterst hecht zijn. Op de marktplaats heeft een explosie plaatsgevonden, onder de slachtoffers bevond zich een hele schoolklas. De verweesde ouders, de hulpeloze buren, de mensen die zichzelf al dan niet terecht de schuld geven van deze catastrofe, zijn heilloos verstrikt in een confuus patroon van rouw, schuldgevoelens, wantrouwen, repressie en discriminatie. Als een pedofiel dan een meisje ontvoert en haar 76 dagen lang gevangen houdt, vermengen hun onverwerkte emoties van toen zich met de verontwaardiging, de haat en de wraakgevoelens jegens deze negatieveling. De situatie wordt explosief. Jan Lauwers en zijn “Needcompany” vertellen dit duistere verhaal met behulp van alle middelen waarover de toneelkunst beschikt: er zijn dramatische situaties en epische berichten, songs en koorstukken zorgen voor het lyrische element. Vervreemdingseffecten zoals we die van Brecht kennen worden ingezet, acteurs vallen uit hun rol, technische problemen worden in scène gezet. Video, poppenspel, en natuurlijk ook dans, mime en performance worden ten tonele gebracht. En dit brede spectrum van theatrale middelen leidt tot een evenzo veelzijdige reactie bij de toeschouwer. Emoties, analytisch observeren, pret over de woordspelingen, theatrale ironie, lachsalvo’s – Jan Lauwers en de ongelooflijk veelzijdige spelers van de Needcompany bewijzen, dat dit allemaal in één stuk en zelfs bijna gelijktijdig zijn plaats kan vinden.