Needcompany speelt de dood van Dirk Roofthooft
Tuur Devens - Theatermaggezien (22 september 2011)

Needcompany bestaat 25 jaar, en dat moet gevierd worden!Met een 'theaterfeest' maar ook met reflectie op datgene waar je een kwart eeuw mee bezig bent: kunst. Maar wat is kunst? Wordt het kunsticoon van de twintigste eeuw het urinoir van Duchamp of de Mickey Mouse van Walter Disney? Vragen waarmee Jan Lauwers worstelt, en uit die (gevechts)kronkels en kluwen is een heerlijk spitant stuk ontstaan. Met 'De kunst der vermakelijkheid' oftewel 'the art of entertainment' hekelt Needcompany - zoals te verwachten was – de amusementsindustrie van vooral de televisie. En dat gebeurt op een amusante manier, met kolder, slapstick, woord- en taalspelletjes, met pruiken, met struikelende dansers en andere variété-clichés, maar onder deze oppervlakte worden wel prangende vragen opgeroepen: in hoeverre leidt amusement ons af van wat er op de wereld gebeurt, in hoeverre is kunst vermaak en wanneer kan vermaak kunst worden? Leven wij in dit tijdperk in een wereld waarin we ons kapot amuseren? Is/Wordt de Brave New World van Huxley realiteit? Of nog erger: is de voltooiing van het vervlakkingsproces nakend? In een decor met afdaaltrap(je) en onder flitsende letters kondigt presentatrice Liliane (Viviane met pruik) De Muynck haar programma aan: de enige echte zelfmoordshow op de planeet. We zullen vanavond de zelfmoord live (wat heet live in dit format) meemaken van de gevierde acteur Dirk Roofthooft, en hopelijk zal dat nog meer kijkers bereiken. We hopen op 110 miljoen mensen. Haar showmedewerkers verschijnen een voor een: De arts Dr. Joy, de kok Mr. Duchamp, een bordenwasser, een danseres Yoko die het te verorberen stuk vlees zal zijn, Gena de geliefde van Roofthooft. Allicht donderen ze van de trap, en zo zal er nog heel wat tegen de vlakte gaan en over de scène rollen. En natuurlijk is er de camera die door een danseres wordt gehanteerd in allerlei kronkels en wordt gericht op onverwachte details. Dirk Roofthooft zal een heerlijk galgenmaal voorgeschoteld krijgen, hij zal geïnterviewd worden over kunst, seks, over politiek, acteren, hij zal een stukje spelen, hij kan zijn lievelingsgedicht uitspreken, hij zal voor een laatste keer naar zijn lievelingsmuziek Stabat Mater van Pergolesi kunnen luisteren. Nu zijn geheugen – hét gereedschap van een acteur - het begint te laten afweten, zal hij nooit meer goed kunnen spelen. Vandaar zijn beslissing om er een eind aan te maken. En wat is voor een acteur nog mooier en theatraler dan in het harnas op het podium te sterven? De personages switchen van de ene taal naar de andere, zoals er ook van de hak op de tak gepraat wordt, met terzijde-opmerkingen, commentaren, en zoals er ook gedanst wordt, eerst mooi uni sono zoals het in een show hoort, maar dat ontaardt dan weer in val-, glij- en schuifpartijen, waarbij pannen en schotels op de grond kletteren. Het is een heerlijke chaos, waarbij je je even afvraagt of dat allemaal toevallig en geïmproviseerd is, en 'echt' gebeurt. Maar je weet dan weer snel genoeg dat dit secuur getimed is. Er wordt een spel gespeeld met de mix van dramatische realiteit en de realiteit an sich, zoals dat ook in de reality-programma's op televisie gebeurt. Diepzinnige uitspraken over kunst, over de kunst van het acteren worden geformuleerd om dan weer weggevaagd te worden door een banale opmerking of een grol. Het is volop genieten van het spel van Viviane De Muynck én Dirk Roofthooft, de topacteurs van Vlaanderen, van Grace Ellen Barkey als Gena, en van de andere spelers in hun virtuoze dans en beweeglijkheid. Tijdens de voorstelling valt er veel te lachen, soms wrang, soms gul, soms grimmig. En na de voorstelling voel je je bevestigd in je kritiek op al die tv- reality-shows en dito-formats. Maar of dat ooit zal veranderen? We amuseren ons al een tijdje kapot. En je kunt alleen maar hopen op een tegenwind, of om een begrip van vijftig jaar geleden te gebruiken, op tegencultuur. Theater is al een plek waar die tegenstorm kan woeden. Zoals Needcompany schitterend bewijst.

Needcompany
Ensemble weNEEDmoreCOMPANY Invisible Time Contact
 
producties
Jan Lauwers Grace Ellen Barkey Maarten Seghers performing arts beeldende kunst Film
 
speeldata
Kalender
 
Publicaties
Boeken Muziek Film
 
Nieuwsbrief
Aanmelden Archief
NEEDCOMPANY  |  info@needcompany.org  |  Privacy  |  Pro area
Deze website gebruikt cookies. Door verder te gaan op de site ga je akkoord met onze cookie policy.