[…] Rond die zelfde kreeft hangt Lauwers een hele santenkraam – een ‘bazar’ – op in zijn nieuwe stuk vertolkt door Grace Ellen Barkey en de rest van zijn vast gezelschap. We ontdekken ook een nieuwelinge, de uiterst bevallige Inge Van Bruystegem, een 14-jarige Lolita, in een voorstelling die ondubbelzinnige meningen over de rellen in de voorsteden en een familiedrama vermengt, zonder ooit de humor uit het oog te verliezen die we bij hem zo appreciëren. Zo krijgt de voorstelling de luchtigheid van een hedendaagse musical. Met gekunstelde dialogen, die recht uit een telenovela lijken te komen, plaatst Lauwers die kleine drama's tegen de achtergrond van een tentoonstelling over totemkunst en taboes – een grappige herinterpretatie van het graven in het innerlijke. Een doolhof. Er wordt overal gedanst, zowel in de verste uithoeken van het decor als op het voortoneel. Unisono groepsbewegingen of minimalistische solo's met een zeldzame intensiteit, zoals Grace Ellen Barkey's dans met gespreide armen om een echtgenoot en een zoon te bewenen. Na De kamer van Isabella lijkt deze Bazar du Homard een tweede episode in Jan Lauwers opzet om een kroniek van het zoeken naar het geluk te schrijven, die bij velen als een schok kan aankomen.
Needcompany
Performers
weNEEDmoreCOMPANY
Invisible Time
Contact
|
producties
|
tour
Kalender
|
Publicaties
Boeken
Muziek
Film
|
Nieuwsbrief
Aanmelden
Archief
|